majorin

جهان بدون موسیقی شاید جایی بود کسالت آور، موسیقی قطعا پدیده‌ایست که زندگی را زیباتر کرده و گاهی اوقات مانند پناهگاهی برای فرار از روزمرگی و مشکلات است.

موسیقی کلاسیک را بسیاری سرآمد این هنر می‌دانند، زادگاه هنرمندانی که می‌توان آنها را نابغه خواند. آثار این هنرمندان نام آشنا به نوعی دنیا را تحت تاثیر خود قرار دادند و تحولی بپدند در دنیای رنگارنگ موسیقی. کنسرتوها یا قطعات موسیقی  زیبا و بسیار نام آشنایی در دنیای موسیقی وجود دارند، قطعاتی که نام‌های بزرگی در پشت ساخت‌شان قرار گرفته، اما اینکه کدامیک بهترینند شاید انتخاب سختی باشد. در این مقاله به معرفی بهترین کنسرتو‌های موسیقی پرداختیم. 

● کنسرتوی امپراطور اثر بتهوون 

آخرین اثر پیانوی بتهوون، قطعه‌ای مهیج، اصیل، چالش برانگیز و البته فراموش نشدنی است که در بین سالهای ۱۸۰۹ تا ۱۸۱۱ نوشته شد و یکی از پنج ساخته‌ی بتهوون با پیانو بود که متاسفانه خود او موفق به اجرای آن نشد. این قطعه اما بر خلاف اسمش هیچ ارتباطی با هیچ امپراطوری ندارد و در واقع بتهوون آن را برای رادولف، که حامی اصلی اش در آن زمان بود، ساخته است. این کنسرتو به طور غیر معمولی با کادِنزا (نوازندگی انفرادی) شروع می‌شود و با حرکتی آهسته و بهشت گونه ادامه می‌یابد و در انتها  پایانی بهاری را با خود دارد.

● کنسرتو کلارینت اثر موتزارت

شاید بتوان گفت هیچ آهنگسازی نتوانسته برای کلارینت قطعه‌ای به مانند کنسرتوی موتزارت بنویسد. موتزارت در هر مرحله بهترین ویژگی‌های این ساز را به نمایش می‌گذارد. این قطعه بی شک یکی از بزرگترین و باشکوه ترین قطعات تاریخ موسیقی است و از سه بخش تند و بانشاط (Allegro)، ملایم وآهسته (Adagio) و دوباره با نشاط (Rondo: Allegro) تشکیل شده است.

● کنسرتوی ویولون اثر برامس

کنسرتوی ویولونِ برامس در بین قطعات عاشقانه، واقعا یکی از بی نظیرترین هاست. این قطعه دامنه‌ی احساسی فوق العاده ای دارد که ویولون آن را به نحوی شایسته خلق کرده است.

برامس این کنسرتو را برای دوست صمیمی‌اش یوزف یواخیم  نوشت، که ویولونیستی بزرگ در دوران خود بود.

● کنسرتوی ارکسترا اثر بارتوک 

هیچ سولیستی در این کنسرتو وجود ندارد، اما همه‌ی سازها نقش مهمی را  در این قطعه ایفا می‌کنند و اثری بی‌نظیر، آمیخته به شکوه، احساسات و نبوغ را در پنج بخش ارائه می‌دهند. بارتوک و خانواده‌اش در ۱۹۴۰ از اروپای جنگ زده به ایالات متحده رفتند و مدت‌ها برای گذران زندگی با چالش‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کردند، بعدها بارتوک به ارکستر سمفونیک بوستون پیوست و با استقبالی بی نظیر رو به رو شد و در ۱۹۴۴ این قطعه را در این ارکستر به اجرا درآورد که از آن زمان تاکنون، یکی از محبوب ترین کنسرتو‌های موسیقی است.  

● کنسرتوهای براندنبورگ اثر باخ 

 کنسرتوی براندنبورگ باخ، مجموعه‌ای شامل شش قسمت است که هر شش  کنسرتو، لایق قرار گرفتن در بین بهترین‌های دنیا هستند. هر کدام از این قطعات برای سازهای مختلفی ساخته شده اند. به طور مثال، در سمفونی شماره ۵ ویولون، فلوت و هارپسیکورد سازهای اصلی هستند.

تاریخ ساخت این قطعات مشخص نیست، باخ نسخه خطی آنها را در ۱۷۲۱ منتشر ساخت اما ممکن است که این کنسرتو را چند سال قبل از آن نوشته باشد.

● کنسرتوی ویولون سل اثر الگار

صدای واضح و رنج گسترده‌ی ویولون سل، برای آهنگسازان بسیار الهام بخش بوده و الگار هم از این موضوع مستثنی نیست. در این کنسرتو، او از حداکثر قابلیت های ویولون سل بهره برده و با استفاده از زبان موسیقی بی نظیری که منحصر بفرد به خود اوست، لحظاتی از شکوه، اشتیاق و اضطراب را مجسم می‌سازد. این قطعه آخرین کار بزرگ الگار بود که در ۱۹۱۹ ساخته شد، اما در ابتدا تنها نمایشی پر سر و صدا بود و دهه‌ها طول کشید تا محبوبیت امروزش را بدست آورد، محبوبیتی که آن را مرهون ژاکلین دوپره و زحماتش برای بازسازی و تنظیم این قطعه است.

● کنسرتوی ترومپت اثر هایدن 

درخشان ترین ساز که توسط آفتابی‌ترین آهنگساز به کار گرفته شده! چه چیزی را می‌توان درباره‌ی کنسرتوی ترومپت هایدن دوست نداشت؟ این قطعه زیبا را هایدن در ۱۷۹۶ برای دوستش آنتون ویندیگر که استاد و سازنده‌ی ترومپت بود ساخت. این کنسرتوی سه بخشی، نشاط و ذوق بی نظیری را با مخاطبان خود به اشتراک گذاشته و نهایت توانایی موسیقیایی ترومپت را نمایش می‌دهد.

● کنسرتوی چهار فصل اثر ویوالدی

همه‌ی ما چهار فصل ویوالدی را بارها شنیدیم و همین شاید دلیلی باشد برای اینکه ندانیم چه قطعه‌ی بی نظیری است. در این قطعه در واقع چهار کنسرتو یکی شده و هر بخش به یک فصل سال اختصاص می‌یابد. هر یک از بخش‌ها با تصویرسازی شاعرانه‌ای که موسیقی مجسم می‌سازد، همراه است، از آواز پرندگان بهاری تا طوفان تابستانه و لغزش اسکیت بازها در میانه‌ی زمستان. این قطعه در سال ۱۷۲۵ در آمستردام منتشر شد، هر چند ویوالدی آن را ۸ یا ۹ سال قبل از آن ساخته بود.

کنسرتوی چهارفصل جدالی بین هارمونی و نبوغ و در نهایت ترکیبی بی نظیر از هر دوی آنهاست.

● کنسرتوی شماره ۲ پیانو اثر راخمانینوف

کنسرتوی شماره ۲ پیانو اثر سرگئی راخمانینوف روسی را می‌توان یکی از بهترین قطعات موسیقی طول تاریخ دانست. کنسرتویی که از اولین تا آخرین نت آن، شاهکاری بی نظیر است.  ترکیبی فوق العاده از تکنوازی و همنوازی ، طوفانی از احساسات که به طرزی الهام بخش با موسیقی تنیده شده و قلب شنونده را با خود همراه می‌سازد.

راخمانینوف، پس از سالها شکست موسیقیایی به خصوص در سمفونی شماره یک خود،  در سال 1901 موفق به نوشتن نسخه اولیه این قطعه‌ی بی نظیر شد و دنیای موسیقی را تحت تاثیر خود قرار داد.

● کنسرتوی ویولون اثر سیبلیوس

لیست ما کامل نخواهد بود مگر با ژان سبیلیوس، آهنگساز مطرحی که آرزو داشت ویولونیستی حرفه‌ای شود اما می‌توان گفت که خیلی موفق نبوده! البته  بعضی با کمی غرض اینگونه از او یاد می‌کنند، اما سیبلیوس انتقام این حرف را با کنسرتوی ویولونی که در سال ۱۹۰۴ نوشت، از منتقدان خود گرفت! دونالد تووی، منتقد موسیقی این قطعه را پولونایزی (نوعی رقص لهستانی) برای خرس‌های قطبی توصیف کرد و گفت که این قطعه به مانند یخ‌های فنلاند، زادگاه سیبلیوس برق می‌زند.

این کنسرتو از سه بخش تشکیل شده : نشاط انگیز ملایم (Allegro moderato)، ملایم (Adagio) و تند و نشاط انگیز (Allegro).  این اثر منحصر بفرد برای تکنوازها چالشی همه جانبه است و همین آن را به یکی از بهترین‌های دنیا تبدیل کرده. 

منبع: سایت آموزش آنلاین ماژورین 

 ژانرهای موسیقی خیلی زیادی تو دنیا وجود دارن، هرکدوم از این ژانرها هم هنرمندای خیلی معروف و محبوبی رو به دنیای موسیقی معرفی کردن. لیست ژانرهای موسیقی می‌تونه خیلی طولانی و مفصل‌تر از اینی باشه که ما تو این مقاله داریم، اما ما از خیلیاشون صرف نظر کردیم و فقط محبوب ترین‌ و معروف‌ترین‌هاشون رو بهتون معرفی کردیم. 

1. پاپ

همونطور که از اسمش هم پیداست، قطعا پاپ محبوب‌ترین و معروف‌ترین ژانر در مارکت موسیقی‌ست، اما تعریف دقیقی نمیشه از پاپ ارا‌ئه داد، چرا که در طول تاریخ تغییرات و پیشرفت‌های بسیاری داشته. اما به طور کلی میتونیم بگیم هر ژانری در موسیقی که محبوبیت و فراگیری گسترده‌ای داشته باشه، در دسته بندی  پاپ قرار می‌گیره. به طور مثال موسیقی گروه معروف "بیت" از نقطه نظر ژانر، پاپ بوده. هر چند که عمدتا آهنگهای سافت راک تولید می‌کردن.

در طول دهه هشتاد، موسیقی پاپ به سمت استفاده از ابزارهای الکترونیکی رفت، اما امروزه این سبک موسیقی بیشتر از دنیای هیپ هاپ تاثیر می‌گیره، هر چند هنوز هم عناصر الکترونیکی در پاپ تاثیر گذار هستن.

2. رپ و هیپ-هاپ

این دو ژانر در دهه‌ی هشتاد میلادی شکل گرفتن، هرچند که ریشه‌هاشون قدیمی‌تره و به سبک بلوز و گاسپل برمیگرده. استفاده از سبک گفتاری و صداهای الکترونیکی، این سبک موسیقی رو از فاکتورهایی مثل صدای خوب و یا توانایی نواختن یک ساز، بی نیاز کرده.

خیلی از زیر مجموعه‌های هیپ-هاپ مثل رپ و ترپ، جایگاه خوبی رو در دنیای موسیقی پیدا کردن و تاثیر گسترده‌ای رو روی ژانرهای دیگه داشتن.محبوبیت این سبک موسیقی هر روز داره بیشتر میشه، البته با تشکر از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی.

3. راک

این ژانر خیلی گسترده‌ست و میشه درباره‌اش کلی حرف زد، اما در این مقاله ما فقط یه نگاه کلی به این سبک ارزشمند در موسیقی داریم.موسیقی راک مستقیما از بلوز سرچشمه گرفت و در طول دهه‌ی پنجاه میلادی خیلی پیشرفت کرد، اول در ایالات متحده و بعد هم در بریتانیا. راک از لندن به سراسر اروپا رفت و در دهه‌ی شصت میلادی به موسیقی جریانات اید‌ئولوژیک تبدیل شد.موسیقی خشن راک اند رول، کم کم به سبک‌های پیچیده دیگه‌ای مثل راک پراگرسیو تبدیل شد. بعدها اما با پدید اومدن سبک‌هایی مثل پانک، دوباره رویکرد خشن و ساده‌ی خودش رو پس گرفت.

در سالهای اخیر و با وجود گستردگی سبک‌های جدید و رشد ابزارهای الکترونیکی در صنعت موسیقی، متاسفانه راک محبوبیت سابق خودش رو از دست داده.

4. الکترونیک

رشد تکنولوژی و کامپیوتر به موزیسین‌ها این امکان رو داده تا به روش‌های تازه‌ای آهنگسازی کنن. موسیقی الکترونیک عمدتا در دهه‌ی هشتاد و نود میلادی به شهرت رسید، اما قبل از اون هم، زمانیکه ارکستراها در سالن‌های رقص فعالیت می‌کردند، موسیقی محبوبی بود.

5. لاتین

هرچند که تا دهه‌ی هفتاد موسیقی لاتین به عنوان یک ژانر مستقل شناخته نمیشد، اما هر روز محبوب تر شد و به خصوص در چهل سال اخیر تونست به خوبی جایگاه خودش رو پیدا کنه.

قلمرو موسیقی لاتین بسیار گسترده است ، زیرا از رگاتون (Reggaeton) مدرن گرفته تا سامبای سنتی یا سبک های رقص کلاسیک دیگر گسترش می یابد.

6. راک آلترناتیو و ایندی

سبک ایندی در طول سه دهه‌ی اخیر رشد قابل توجهی داشته. بیشتر گروه‌ها و خواننده‌هایی برچسب ایندی می‌خورن که سبک متفاوت و رویکرد جدیدی رو ارائه میدن. ریشه‌ی لغوی ایندی هم به کلمه‌ی "independent" که به معنی مستقل است، برمیگرده.

هرچند که این دو سبک موسیقی هیچوقت در صدر جدول محبوب‌ترین‌ها نبودن، اما بین افرادی که به دنبال موسیقی خوب و اصیل میگردن، راک آلترناتیو و ایندی،خیلی پرطرفدارن.بسیاری از زیر مجموعه های راک، مثل "گرانج" هم در این دسته بندی قرار میگیرن.

7. کلاسیک

شکی نیست که موسیقی کلاسیک، جزئی جدایی ناپذیر از فرهنگ ماست. هرچند که ارکسترها دیگه خیلی پرطرفدار نیستن، اما خیلی از مردم در سراسر دنیا  در هر سن و سالی، به اپراها، کنسرتوها و سمفونی‌ها گوش میدن و دوسشون دارن.

8. کِی-پاپ

این سبک موسیقی ابتدا فقط در کره‌ی جنوبی رایج بود اما الان در همه‌ی دنیا طرفدار پیدا کرده. کی-پاپ، زیر مجموعه‌ی موسیقی پاپ هست و به زبان کره‌‌ای خونده میشه.

ستاره‌های کی‌-پاپ جز پرطرفدارترین افراد در شبکه‌های اجتماعی و دنیای مجازی هستن.

9. کانتری

این سبک که بیشتر بین آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها مورد توجهه، در طول زمان پیشرفت کرده و عناصری از سبک‌های دیگه رو هم پذیرفته، اما هویت خودش رو همچنان حفظ کرده و گیتار آتیک، بانجو و صداهای زیبا، همچنان بخش اصلی و بزرگی از سبک کانتری رو تشکیل میدن.

10. متال

این سبک در اصل زیر مجموعه‌ی راک محسوب میشه، اما به خاطر محبوبیتی که بعدها بدست آورد، خودش رو از راک جدا کرد و به سبکی مستقل تبدیل شد.

با گیتارهای تغییر شکل یافته، درام زدن‌های سریع، تصاویر ترسناک و اشعار وحشتناک، این ژانر ایده‌‌آل کسانیست که قصد دارن علیه ساختارگرایی قیام کنن و به موسیقی متفاوتی گوش بدن.

این مقاله معرفی کوتاهی از ژانرهای موسیقی داشت و تنها از محبوب‌ترین‌ها نام برد. اما ژانرها و سلیقه‌ها دائما در حال تغییر و پیشرفت هستند، بنابراین ارائه یک لیست نهایی تقریبا غیر ممکنه.

منبع: سایت آموزش آنلاین ماژورین 

هنر و موسیقی دو کلمه ایی که هیچ وقت از هم جدا نمیشوند . موسیقی هایی که از گذشتگان ما به جا مانده بسیار عالی و زیبا بودند . موسیقی دانانی که ساز  اصلی هایشان پیانو بوده و توانسته اند که با این ساز جادوهایی بنویسند که آدم را مجذوب خود کند.

در اینجا ما اول 5 تن از پیانیست های مشهور را معرفی می کنیم، سپس لیستی از پیانیستهایی که تا سال 2020 در قید حیات بوده اند را ارائه می دهیم.

لازم به یادآوری نیست که این مقاله فقط تعدادی از برترین نوازندگان پیانو را معرفی می کند.

ولفگانگ آمادئوس موتزارت (1756-1791، اتریش)

موتزارت یکی از اولین استادان بزرگ پیانو و البته یکی از مشهورترین نوازندگان پیانو تاریخ محسوب می شود. او از کودکی به دلیل استعداد موسیقی و توانایی آهنگسازی اش شناخته شد.

موتزارت به عنوان یک مترجم شروع به کار کرد، اما به زودی، به خاطر گوش موسیقی فوق العاده اش مشهور شد و به یکی از بزرگترین پیانیست های تمام دوران تبدیل شد.

موتزارت به عنوان نویسنده آهنگ نیز بسیار مولد بود. او از سونات ها، سمفونی ها تا کنسرت ها و اپراها آهنگسازی می کرد. او در کلاسیسیسم برجسته بود و یکی از تأثیرگذارترین موسیقیدانان نه فقط در زمان خود، بلکه در طول تاریخ بود.

لودویگ ون بتهوون (1770-27، آلمان)

بتهوون علاوه بر اینکه یکی از مشهورترین آهنگسازان عصر خود بود، بخاطر پدرش که بسیار سخت گیر بود شروع به نواختن پیانو کرد. او اولین کنسرت خود را در کودکی اجرا کرد. بتهوون مبتکر و با استعداد و در عین حال بسیار سخت کوش بود.

در بزرگسالی، او مجبور بود با ناشنوایی مبارزه کند، و حتی این مشکل هم، او را از آهنگسازی برخی از مهمترین قطعاتش در ده سال آخر عمر باز نداشت.

بتهون جمله مشهوری دارد که: "موسیقی راحت تر از کلمات به سراغ من می آید."

او به عنوان یکی از بهترین پیانیست های تمام دوران ها، یکی از مشهورترین آهنگسازان پیانو و یکی آهنگسازان ارکستر در تاریخ محسوب می شود.

گفته می شود Hammerklavier (شماره 29 در B Flat major ) سخت ترین سونات بتهوون بود، تا زمانی که فرانتس لیست در سال 36 آن را به طور عمومی اجرا نکرده بود، تقریباً غیرقابل اجرا تلقی می شد. متأسفانه، هیچ ویدئویی از اجرای فرانتس لیست وجود ندارد.

فرانتس شوبرت (1797-28، اتریش)

شوبرت، نوازنده بزرگ پیانو، به عنوان یکی از آخرین آهنگسازان بزرگ کلاسیک و یکی از پیشگامان رمانتیسیسم شناخته می شود. به گفته هور، معلم پیانوی شوبرت، او هیچ آموزش واقعی به شوبرت نداد، زیرا او قبلاً از هر چیزی که سعی می کرد معلمش به او بیاموزد، اطلاع داشت و هور او را با "حیرت و سکوت" می نگریست.

با وجود اینکه وی به عنوان یک ویولونیست، نوازنده ارگ و خواننده نیز شناخته شده بود، پیانو منابع متعدد بیشتری برای آهنگسازی به او می داد.

فلیکس مندلسون (09-47، آلمان)

او یک کودک اعجوبه، یک نوازنده پیانو و ملقب به "موتزارت قرن نوزدهم" بود.

وقتی 9 ساله شد، اولین اجرای خود را روی صحنه انجام داد. و در 10 سالگی آهنگسازی را آغاز کرد و به یکی از مهمترین آهنگسازان رمانتیسیسم تبدیل شد.

به همین دلیل است که او چنین آثار گسترده ای را به عنوان میراث پشت سر گذاشت و یکی از پدران رمانتیسم محسوب می شود. می توان گفت او یکی از بهترین پیانیست های آلمانی در تمام دوران است.

فردریک شوپن (10-49، لهستان)

شوپن با آثار خود پیانو را با موسیقی عاشقانه در هم پیچید. می توانیم شوپن را لطیف، دقیق، با تکنیک بی نقص و هارمونی منحصر به فرد توصیف کنیم. او برای تعداد زیادی از پیروان، پیانیست ها و علاقه مندان به موسیقی به عنوان بهترین پیانیست معرفی شده است.

او در شش سالگی به دلیل شیوه اجرای پیانو و ترکیبات فوق العاده و پیچیده اش جامعه را متعجب کرد. شوپن در سال 49 درگذشت و پیکرش در گورستان Père Lachaise در پاریس به خاک سپرده شد.

قطعه Nocturne Op.9 No.2 in E flat major شوپن یکی از محبوب ترین ساخته های او بود و می توان آن را به عنوان یکی از بزرگترین قطعات پیانو تا به امروز مورد بحث قرار داد. این قطعه بسیار محبوب است و پیدا کردن کسی که علاقه ای به پیانو کلاسیک داشته باشد و نام این قطعه حیران کننده را نشنیده باشد، دشوار است.

بله! ما هم دوست داشتیم نام راخمانینف، آرخریچ، برامس و. را نیز در این لیست داشته باشیم ولی امیدواریم در آینده بتوانیم مقاله کاملتری درباره پیانیست های بزرگ دنیا داشته باشیم و در آنها حق مطلب را ادا کنیم.  

پیانیستهای معاصر:

همانطور که قبلاً گفته شد، در ادامه نام تعدادی از پیانیست های بزرگ دنیا را ارائه می کنیم که تا سال 2020 در قید حیات بوده اند:

Louis Lortie

Tigran Hamasyan

Yuja Wang

Brad Mehldau

Marc-André Hamelin

Ethan Iverson

Hélène Grimaud

Lang Lang

Dimitris Sgouros

Ian Pace

Cory Henry

Daniil Trifonov

Evgeny Kissin

Fazil Say

Grigory Sokolov

Herbie Hancock

Ivan Bessonov

Ivo Pogorelić

Jon Batiste

Khatia Buniatishvili

Lydian Nadhaswaram

Martha Argerich

Maurizio Pollini

Mikhail Pletnev

Nikolai Lugansky

Nobuyuki Tsujii

Robert Glasper

Stevie Wonder

Valentina Lisitsa

Vladimir Ashkenazy

شما چه کسانی را می شناسید که در راه ارتقای نواختن و یا آموزش پیانو تلاش کرده اند؟ آیا نام آنها در لیست ما ذکر شده بود؟

منبع: سایت آموزش آنلاین ماژورین

موسیقی در فرهنگ های و جامعه های بین الملل باعث نزدیک تر شدن به هم می کند. موسیقی امروزه تاثیر بسزایی در قلب و جان مردم دارد و احساسات آنها را بیان میکند. ممکن است که بعضی از گروه ها اسم ترانه که یک بار خوانده شده را در گروه خود بگذارند و مردم همیشه یاد آنها باشند.گروه نگریتا ایتالیا هم از آن  گروه هایی است که اسم ترانه نگریتا رو خواندن و همون اسم رو روی گروهشون گذاشتن.

نگریتا:

این گروه پس از اجرایهای مختلف، با اجرای ترانه "Hey Negrita در سال 1992، نگرایتا نام گرفت. پس از چندین اجرا ، اولین آلبوم گروه ، با نام نگریتا ، در سال 1994 توسط Mercury و Black Out منتشر شد. تا سال 2014 ، نگریتا هشت آلبوم استودیویی منتشر کرده بود ، از جمله XXX در 1997 ، Reset در 1999 و HELLdorado در 2008. این گروه همچنین دو آلبوم تلفیقی Hey Negrita را در سال 2003 نگریتا و دژاوو (Déjà Vu ) را در سال 2013 منتشر کرد. Déjà Vu اولین آلبوم آنها بود که به صدر جدول آلبوم های ایتالیایی رسید.

این گروه سه بار نامزد دریافت جایزه بهترین بازی ایتالیایی در MTV Europe Music Awards برای در سالهای 1999 ، 2003 و 2005 شده است. در ژانویه 2012 ، آلبوم Reset آنها در لیست 100 آلبوم برتر ایتالیایی همه دوره ها که توسط نسخه ایتالیایی موسیقی رولینگ استون گرد آوری شده بود در رتبه 77 قرار گرفت.

با پیوستن روبرتو "زاما" زاماگنی به گروه، که به پائولو "پاو" برونی ، سزار "مک" پتریچیچ ، انریکو "دریگو" سالوی و فرانکو "فرانکی" لی کاسی پیوست، ساختار کلاسیک نگریتا به پایان رسید. سومین اجرای نگریتا در سال 1993 ، مقدمه ای برای اولین ضبط واقعی و بهانه ای برای اجرای بدون وقفه در همه کلوپ های آن منطقه بود. هنگامی که سرانجام آلبوم نگریتا وارد فروشگاه ها شد ، صحنه موسیقی ایتالیا دچار لرزشی شد: آلبومی با نوای و پر جنب و جوش گیتار و اشعار با پیامهای نافذ. چیزی که طبقه بندی آن در صحنه موسیقی ملی آن زمان دشوار است.

در موج شور و اشتیاق ، سال بعد نگریتا یک مینی آلبوم با عنوان Paradisi Per Illusi (پردیس متوهمان) را منتشر کرد ، که مرحله گذار را در گروه کاملاً به تصویر می کشید ، انگیزه های جدید در کار و بیش از هر چیز بار دیگر تاکید گروه بر اجراهای خوب زنده. تور پس از انتشار Paradisi Per Illusiis بسیار موفق بود. توری که آن را در سراسر ایتالیا اجرا کرد، اما مهمتر از همه اولین برنامه های خارج از کشور را اجراها نمود: فرانسه ، سوئیس و بلژیک.

پس از آن تورها و با کسب تجربیات در کشورهای دیگر و تثبیت وضعیت خود در داخل ایتالیا، نگریتا دست به کار تغییراتی شد. در اولین ایده ها برای آنچه که با نام XXX شناخته خواهد شد و در سال 1997 منتشر می شود، در مزرعه ای در توسکانی شکل می گیرد.

XXX اولین آلبومی است که از سفری فراتر از مرزهای ملی متولد شده است و نه تنها نشان دهنده بلوغ قطعی در سبک موسیقی و اشعار است ، بلکه در عین حال گروه شهر آریتزوی توسکانی را به ریشه های خود و به خلوص ملودیک باز می گرداند. کاری که شاید تعداد کمی در ایتالیا می توانستند آن را انجام دهند.

شصت هزار نسخه از این آلبوم در مدت کوتاهی به فروش رسیده است. جدیدترین تک آهنگ این آلبوم ، I Learned To Dream ، توسط آلدو ، جیووانی و جیاکومو در موسیقی متن و در صحنه ای بسیار دل انگیز از فیلم Three Men And One Gamba آورده شده است.

در سال 2000 ، نگریتا با Live In Alcatraz حاضر شد؛ یک اجرای بسیار ویژه با نورپردازی عالی که با همکاری نویسنده برنامه رادیو- تلویزیون آلکاتراس به نام دیگو کوگیا اجرا شد.

با توجه به آنکه کمی درباره سیر تشکیل و تکامل نگریتا صحبت کردیم، بیایید در اینجا بطور خلاصه به سوابق نگریتا بپردازیم:

XXX (1996-1998)

Reset and So is Life (1998-2000)

رادیو زامبی (2001)

هی! نگریتا (2003-2004)

انسان رویای پرواز و غلتیدن به جنوب را دارد (Man dreams of flying and Rolling South ) (2005-2006)

اجرای HELLdorado and Atlantico در 27 فوریه 2009 (2008-2009)

Damned live، Negrita Live (2011-2012)

Unplugged Tour 2013 and Déjà vu (2013-2014)

9 (2015-2016)

باشگاه قایقرانی صحرایی (20)

پسران خوب هستند (2019- تا کنون)

آیا می دانستید اعضای کنونی نگریتا چه کسانی هستند و از چه تاریخی به گروه پیوستند؟

پائولو "پاو" برونی - آواز ، گیتار ، سازدهنی (1991 تا کنون)

انریکو "دریگو" سالوی - گیتاریست اصلی ، خواننده پشتیبان (1991 تا کنون)

سزار "مارک" پتریچیک - گیتار ریتم ، خواننده پشتیبان (1991 تا کنون)

جاکومو روزتی - باس ، خواننده پشتیبان (2014 تا کنون)

Guglielmo Ridolfo Gagliano - پیانو ، کیبورد ، ویولن سل (2013 تا کنون)

کریستیانو دالا پلگرینا - درامز (2005 تا کنون)

و آیا می دانستید چه کسانی از گروه جدا شدند؟

روبرتو "زاما" زامگانی - درام (1991-2003)

فرانکو "فرانکی" کی کازی - باس (1991-2013)

پائولو "نینو" والی- درامز (2003-2004)

Itaiata De Sa - پرکاشن (2005-2009)

گابریله "جیوا" جیوانی- باس (2013-2014)

فابریزیو "سیمونچیا" سیمونچیونی - کیبورد، خواننده پشتیبان

جان تایپ (2008-2012)

سخن آخر:

در 22 دسامبر 20 ، گروه نگریتا به طور رسمی در فهرست شرکت کنندگان در شصت و نهمین دوره جشنواره آهنگ ایتالیایی سانرمو قرار گرفت. شانزده سال پس از اولین حضور و بیست و پنج بعد از انتشار اولین آلبوم ، گروه با آهنگ I Ragazzi Stanno Bene به سالن نمایش آریستون بازگشت و پیروزی خود را با آهنگ سانرمو ، به علاوه دو آهنگ منتشر نشده دیگر، در مجموعه ای با عنوان I Ragazzi Stanno Bene 1994-2019 که کل سفر گروه از مبدا تا امروز را دنبال کرده است، جشن گرفتند.

منبع: سایت آموزش آنلاین ماژورین